Honden

Castreren: wel of niet doen… Iedere hondeneigenaar vraagt zich dit op een gegeven moment wel af. Er is niet echt een ‘gouden standaard’ voor. Voor beide beslissingen is wat te zeggen in bepaalde omstandigheden. Hieronder een overzicht waarom je er wel voor zou kiezen en waarom niet.

Algemeen geldt: een gecastreerde teef leeft gemiddeld 23% langer dan een niet gecastreerde teef. Een gecastreerde reu leeft gemiddeld 18% langer dan een niet gecastreerde reu. Dit komt omdat er minder kans is op trauma, infecties, metabole ziekten en melkkliertumoren. De laatste jaren worden echter vele onderzoeken gedaan naar de relatie tussen castratie en de kans op het ontstaan van orthopedische problemen en bepaalde tumoren. Hier is echter nog veel onzeker over.

Als u uw hond wil castreren (reu of teef) in verband met gedragsproblemen is het goed om eerst een afspraak te maken bij ons, castratie kan bij sommige gedragsproblemen heel slecht uitpakken en de problemen zelfs vergroten… En een castratie is onomkeerbaar. Dus bezint eer ge begint!

Komt u er zelf niet uit wat voor uw hond het beste is? Vraag ons om advies!

Een teef wordt voor de 1e keer loops tussen de 6 en 18 maanden. Kleine hondenrassen worden over het algemeen wat eerder loops dan de grotere hondenrassen. Het is goed om op tijd na te denken of u uw teefje intact wilt laten of wilt ‘laten helpen’.

Deze ingreep heet officieel een castratie, omdat de eierstokken verwijderd worden. Veel mensen zeggen echter sterilisatie (waarbij eigenlijk alleen de eileiders worden afgebonden, dit gebeurt maar zelden bij honden).

Wij adviseren om na de eerste loopsheid te steriliseren. Het juiste moment is 3-4 maanden na de loopsheid, dan is alles weer tot rust gekomen en zijn de kans op complicaties minimaal.

• Het voorkomen van melkkliertumoren op latere leeftijd: onder invloed van vrouwelijke hormonen wordt het ontstaan van melkkliertumoren gestimuleerd. Hoe jonger het teefje gecastreerd wordt, hoe minder de hormonen kunnen inwerken op het melkklierweefsel en hoe kleiner de kans is op melkkliertumoren op latere leeftijd. Castratie vóór de eerste loopsheid zorgt ervoor dat de kans op het ontwikkelen van melkkliertumoren nog maar 0.05% is. Na de eerste loopsheid stijgt deze kans naar 8% en daarna blijft dit exponentieel oplopen na iedere loopsheid.
• Het voorkomen van baarmoederontsteking op latere leeftijd: wanneer een teef niet gecastreerd wordt, staat zij haar hele leven onder invloed van vrouwelijke hormonen. Dit leidt vaak tot een baarmoederontsteking op latere leeftijd. De baarmoeder zal dan alsnog verwijderd moeten worden. Doordat de teef er vaak behoorlijk ziek van is, is ze dan in een slechte conditie om de operatie te ondergaan.
• Geen loopsheid meer.
• Geen ongewenste dekking/kans op dracht.
• Geen schijndracht.
• Geen tumoren aan de baarmoeder of eierstokken.
• Minder kans op suikerziekte.

• Meer kans op gewichtstoename. Een nadeel van castratie is dat de hond haar voer makkelijker omzet in vet en daardoor dus kan aankomen in gewicht. Dit kan voorkomen worden door de hond preventief een aangepaste voeding aan te bieden of de hoeveelheid voer te minderen.
• Een ander nadeel is de grotere kans op incontinentie na castratie. Dit kan voorkomen bij grotere honden (> 20 kg). We raden aan om grotere honden minimaal 1 keer loops te laten worden om dit te voorkomen. Bij hondenrassen onder de 10 kg zie je zelden of nooit incontinentie na castratie.
• Geen mogelijkheid meer op een nestje fokken.
• Vachtveranderingen, vooral bij langharige hondenrassen.

Een reu kan vanaf 6 maanden gecastreerd worden. We raden aan om, als u een castratie wilt, de hond eerst goed uit te laten groeien, tenzij er echt een goede reden is om eerder te castreren. Een hond groeit langer door als hij (te) vroeg gecastreerd wordt, waardoor er meer kans is op orthopedische problemen (kruisbandletsel bijvoorbeeld).

• Dominant gedrag ten opzichte van andere honden of mensen neemt af.
• Voorkomen dat de reu op zoek gaat naar een loops teefje: een reu kan onhoudbaar zijn als er loopse teven in de buurt zijn. Hij kan als het ware het huis afbreken om bij de teef te komen.
• Voorkomen van goedaardige prostaatvergroting op latere leeftijd.
• Een voorhuidontsteking die steeds weer terugkomt voorkomen.
• Voorkomen van tumoren aan de testikels.

• Meer kans op gewichtstoename: Een hond zet na de castratie het voer makkelijker om in vet. Dit kan voorkomen worden door de hond preventief een aangepaste voeding aan te bieden of de hoeveelheid voer te minderen.
• Verandering van de vacht: na een castratie kan de vacht van een hond moeilijker te onderhouden worden. Dit geldt niet voor de kort- of stokharige honden. Vraag of uw hond hier kans op heeft, het kan een reden zijn niet voor een castratie te kiezen als het niet nodig is.
• Geen mogelijkheid meer om de reu in te zetten als dekreu.